به گزارش خبرگزاری «حوزه»، یوسف کی خواه، از همرزمان شهید لکزایی پیش از ظهر امروز در سومین همایش حبیب دلها، در تالار همایش های دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم گفت: در خردادماه سال 1357 به همراه یکی از دوستان پس از پایان خدمت، در قم حاضر شدیم تا انقلاب اسلامی را پاسداری کنیم.
وی افزود: در سال 62 به لحاظی که شهید لکزایی از نظر اخلاقی بسیار والا بودند با ایشان دوست شدیم و سپس در بسیج زابل با هم به همکاری پرداختیم.
همرزم شهید لکزایی با اشاره به آیه و نرید ان نمن.. گفت: خداوند بیان می کند که این زمین به دست مستضعفان خواهد افتاد؛ مستضعفان در این دنیا ضعیف خلق نشدند، بلکه آنها را به استضعاف کشاندند.
کی خواه اظهارکرد: حال می خواهیم نتیجه بگیریم که وقتی خداوند می خواهد مستضعفین را حاکم و وارث خود گرداند، این مستضعفین چه ویژگی هایی داشتند که بدانیم در آینده باید چند دسته از مردم را در این زمینه بازشناسی کنیم.
کی خواه اظهارکرد: این فرمانده سپاه مالک هیچ چیزی در این دنیا نبود و همیشه سعی می کرد با همین وضعیت ساده زندگی کند، به همین دلیل است که وی این همه دوستدار پیدا کرده است.
وی افزود: ایشان وقتی که در لباس پاسداری حاضر شد دیپلم هم نداشت زیرا بیشتر وقت خود را برای کمک به پدر و مادر خود حتی در قالی بافی سپری کرده بود؛ لذا باید این بزرگان را که از عمق فقر این اجتماع با توکل به خدا و روح بزرگ خود به سرداری رسیدند، الگوی خود قرار دهیم.
در ادامه این مراسم دکتر دانش شهرکی نیزگفت: شهید لکزایی نمونه بارز و کامل یک شهید مسلمان بود.
وی افزود: بنده از سالهای 57 تا 64 در خدمت ایشان در سپاه زابل حضور داشتیم؛ باید گفت که شهید لکزایی پیش از اینکه سردار فاتح و جانباز و رزمنده بزرگ و شیعه آل علی(ع) باشد، سردارساز بود.
استاد دانشگاه قم بیان کرد: ایشان سردارساز و شهید ساز و شیعه پرور بود؛ ایشان در سخت ترین روزهای جنگ با مرارت ها و سختی های بسیار در روستاهای سیستان می گشتند تا برای جنگ سرباز پیدا کنند.
شهرکی خاطرنشان کرد: این شهید شبانه روز و بدون هیچ امکاناتی در روستاها می گشتند تا چند نیروی بسیجی مستعد را شناسایی کنند و به مناطق جنگی اعزام کنند که این بین بنده 15 سردار جنگ را به یاد دارم که بسیاری از آنها در جنگ شهید شدند.
وی افزود: بنده شاهد بودم بسیاری از اهل تسنن را مستبصر کرد و در دوران دفاع مقدس هم شهید شدند، به طوری که برخی از این شهداء از شهدای نامآور هستند.
استاد دانشگاه قم بیان کرد: ایشان به دنبال نام نبود، بلکه به دنبال رسم سازی بود؛ شهید لکزایی یکی از بزرگانی بود که هیچ گاه امربه معروف و نهی از منکر را فراموش نکردند.
شهرکی خاطرنشان کرد: شهید لکزایی آمر به آن چیزی بود که ابتدا، خود به آنچه که میگفت عمل میکرد؛ ایشان در فرماندهی خود نیز چنین بودند و ایشان در مانورها همیشه در جلوی سربازان حرکت می کردند و اعتقاد داشتند که باید به آنچه به آنها امر می کنم معتقد باشم تا این سخن به دل بسیجی بنشیند.